10 سال، 132 عضو، 45 کشور
لغو
توییتر فیس بوک
رئیس دفتر منطقه ای آمان، تقرید جابر، جشن سالیانه ائتلاف جهانی را افتتاح نمود و از پادشاه اردن شاه عبدالله دوم برای امتناع از امضای حکم اعدام از سال 2006 تقدیر نمود. او گفت "ما امیدوارم کشور اردن به راه خود بسوی لغو مجازات اعدام ادامه خواهد داد." در حین جشن افتتاحیه، دبیر کل وزارت دادگستری، مصطفی الاسف، بصورت رسمی اعلام نمود که پادشاهی اردن تلاش همه جانبه خود را جهت جلوگیری از احکام و اجرای مجازاتهای اعدام بکار گرفته است. کشور اردن نه تنها تمامی راهکارهای مناسب بین المللی را بکار می گیرد، بلکه قضات آن نیز تا جای ممکن از واگذاری و رها کردن احکام اعدام خودداری نموده و درخواست فرجام برای تمامی مجازاتهای مرگ را می پذیرد. آقای الاسف همچنین گفت که مفهوم فلسفی مجازات اعدام تغییر کرده است. او گفت "دیگر به مجازات اعدام به عنوان یک عامل بازدارنده نگریسته نمی شود چراکه دلایل زمینه ساز یک قتل بیشتر وابسته به مسائل اجتماعی و شرایط محیطی زندگی شخص می باشد."
ده سال پیشرفت
تمامی شرکت کنندگان در ای جی ام از تایوان به پرتوریکو و از کالیفرنیا به تانزانیا تصدیق نمودند که مجازات اعدام برای مهمترین جرائم مورد چالش قرار گرفته و یا کاهش یافته است. پاتریک گالاهو، پژوهشگر در کاهش آسیب بین الملل، به بحث در مورد تغییر و بازگشت قابل توجه سیاستهای آژانس جرائم و مواد مخدر سازمان ملل (UNODC) متحد پرداخت. ده سال پیش، این سازمان بین المللی (UNODC) از محکوم کردن استفاده از مجازات اعدام علیه قاچاقچیان مواد مخدر سر باز می زد. در سال 2010، این سازمان بصورت رسمی تصدیق نمود که مجازات اعدام ناقض قوانین بین المللی است. و از ماه می 2012، کشورهای عضوی که به راهبردهای بین المللی در مورد مجازات اعدام احترام نمی گذارند شاهد تعلیق پروژه های مورد حمایت این سازمان (UNODC) بودند.
آقای گالاهو اضافه کرد که در کشور سنگاپور، تعداد اعدامهای قاچاق مواد مخدر طی ده سال گذشته از سالیانه 25 فقره به دو یا سه فقره در سال کاهش پیدا کرده است. آقای گالاهو گفت "حتی کشورهایی مانند سنگاپور پیشرفت هوشمندانه ای را تجربه می کنند، که با تغییرات جامع و فراگیری که ما به دیدنشان عادت کرده ایم متفاوت است. امروز لغو مجازات اعدام در سنگاپور بسیار محتمل است، و این چیزی است که ده سال پیش واقعا غیر قابل باور می نمود".
اهمیت حمایت بین الملل
آقای حبیب مارسیت، هماهنگ کننده ائتلاف تونس علیه مجازات اعدام، به بحث در مورد وضعیت تونس از زمان انقلاب 2011 تا کنون پرداخت. حزب اسلامی انهدا بعد از توفیق در انتخابات مجلس، از وعده دولت انتقالی نسبت به تصویب پروتکل سازمان ملل متحد در لغو مجازات اعدام عدول کرد. با این حال وزیر دادگستری دولت انتقالی به موضع همتاهای پیشین خود که مجازات اعدام نباید اتفاق بیفتد اشاره نمود.
رئیس پیمان بین دول تایوان در پایان دادن به مجازات اعدام، هسینیی لین، به اهمیت حمایت بین الملل اشاره نمود. بعد از یک ملاقات با FIDH در سال 2006، کشور تایوان در سال 2008 دستبند زدن به زندانیان در انتظار مجازات اعدام را متوقف نمود، و رئیس جمهور، ما، بعد از ملاقات با ائتلاف جهانی، علیه مجازات اعدام موضع گیری نمود. اگرچه اجرای مجازات اعدام در این کشور در سال 2010 و 2011 دوباره از سر گرفته شد.
خانم لین همچنین همچنین نشان داد که تعلیق عنصری کلیدی در تلاش علیه مجازات اعدام می باشد. ایشان گفتند " اگر TAEDP از سال 2003 از تعلیق حمایت نکرده بود، مجازات اعدام، چنگ، نمی توانست تغییر کند و او در ماه می سال 2012 آزاد گردد چراکه او در لیست اعدام سال 2006 بود و الان کشته شده بود."
برای آقای کارملو کمپوس کروز، از ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام پورتوریکو، مهمترین مشکل در جزایر کارائیب نرخ بالای جرم است. کشورهای منطقه از این موضوع به عنوان مهمترین استدلال خود برای ابقای مجازات اعدام استفاده می کنند.
با این همه مقایسه میان کشورهای منطقه نشان می دهد که نرخ جرم در کشورهایی که مجازات اعدام را لغو کرده اند در حقیقت پایین تر از آنهایی است که از مجازات اعدام استفاده می کنند. در جزائر کارائیب، 12 کشور مجازات اعدام را لغو کرده و 13 کشور همچنان از مجازات اعدام استفاده می کنند.
آقای کمپوس کروز همچنین به ایجاد یک شبکه منطقه ای لغو مجازات اعدام در اکتبر 2011، به نام "کارائیب بزرگتر برای زندگی" خوشامد گفت.
مجازات مرگ جهت اعمال وحشت در عراق و ایران
تمامی موانع برانداخته نشده اند: بعضی از قضات هنوز برای مجرمین حق استدلال برای بی گناهی شان قائل نبوده، یا آنها را بر اساس اقرارهایی که تحت شکنجه گرفته شده محکوم می کنند.
بعضی از دولتها از عرف اجتماعی و یا دین، بطور برجسته دین اسلام، جهت دسترسی به اهداف سیاسی استفاده کرده و بدار آویختن در ملاء عام را برای تاثیر بیشتر به نمایش می گذارند؛ آنها پای خود را از تصویب کنوانسیونهای بین المللی کنار می کشند.
شرکت کنندگان در AGM تلاشی در جهت به حداقل رساندن این مشاجرات نکرده و مسائلی مانند همکاریهای بین المللی علیه قاچاق مواد مخدر و مذاکره در مورد نیاز به تبدیل مجازات اعدام به یک مجازات جایگزین دیگر را به چالش کشیدند.
همچنین گفتگوهایی در مورد مباحث الهی و دینی که می توانند قلمرو مجازات اعدام را محدود نمایند، نقش سازمانهای منطقه ای در ترویج لغو مجازات اعدام، موقعیتهای بعد از جنگ و یا جوامع گسسته ای که دولت مرکزی آنها ضعیف شده و سیستم قضایی اعتبار کمی دارد مطرح شد.
اعضای ائتلاف جهانی همچنین همکاری و اتحاد خود با مردم ایران و عراق را که دولتهایشان از مجازات اعدام بصورت یومیه جهت اجرای سیاست وحشت استفاده می نمایند اظهار نمودند.
کنفرانس با درخواست از کشور اردن جهت برداشتن گامهای استوار از تعلیق به سمت لغو مجازات اعدام، ابتدا با رسمی نمودن تعلیق، و سپس رای دادن به نفع مصوبه سازمان ملل متحد جهت تعلیق جهانی مجازات اعدام در پاییز امسال پایان یافت.
