ترس و وحشت از گسترش یافتن تعداد اعدام ها در ایران
استانداردهای بین المللی
کمپین بین المللی حقوق بشر 121 اعدام را در طول مدت شش هفته گزارش کرده است، این آمار به غیر از اعدام های پنهانی و مشکوکی است که همیشه در زندان های ایران اتفاق می افتد. آمار اعدام ها در سال 2009 برابر 388 نفر اعلام شده است. ( ٱمار های سال 2010 هنوز توسط سازمان عفو بین الملل اعلام نشده است.)
محمود امیری مقدم از اعضا ائتلاف جهانی و سازمان حقوق بشر ایران اعلام کرده است که علت این افزایش در اعدام ها نیاز حاکمان ایران به ایجاد رعب و وحشت بیشتر بین مردم است. او به افزایش احتمال اعتراضات مردمی بر علیه رژیم به دلیل شرایط ناگوار اقتصادی و افزایش بیکاری پس از این تغییرات اقتصادی، اشاره می کند.
استفاده ایران از اعدام به عنوان ابزار سیاسی ریشه تاریخی دارد. بر طبق گزارش سال 2009 سازمان بین المللی عفو بین الملل، بین انتخابات ریاست جمهوری در 12 ژوئن سال 2009 تا 5 آگوست و اعلام برنده شدن محمود احمدی نژاد برای بار دوم، 112 اعدام ثبت شده است.
بنا به گفته های امیری مقدم ، فعال جامعه مدنی، " ما باید تمام تلاشمان را برای جلب توجه دنیا به این اعدام ها انجام دهیم. ما چندین تظاهرات اعتراضی در سراسر دنیا ترتیب دادیم . همچنین چند تظاهرات اعتراضی در افغانستان و کردستان عراق جلو سفارت ایران داشتیم. در هفته های آینده هم تظاهرات های بیشتری خواهیم داشت."
تخطی از قوانین بین المللی
گزارشات رسیده از دیده بان حقوق بشر، یکی از اعضای ائتلاف، نشان می دهد که ایران حتی از پایین ترین استاندار ها نیز برای افراد روبرو با مجازات مرگ، برخوردار نیست. مردم برای اقرار کردن شکنجه می شوند، به وکلایشان دسترسی ندارند و نوجوانان به مرگ محکوم می شوند.
اشکان میری، یک نوجوان، در اوایل فوریه به علت قتل غیر عمد یک نوجوان دیگر در یک زد و خورد، به اعدام محکوم شد. اشکان در زمان حادثه 14 سال داشت.
ایران پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را پذیرفته است و برطبق بند 6 آن ازاستفاده از مجازات مرگ برای بیشتر جرائم جدی منع شده است. این پیمان در سطح بین المللی به تصویب رسیده است تا جرائمی را که منجر به مرگ شخصی می گردد، متعادل کند.
در هر صورت بسیاری از این اعدام ها مربوط به پرونده هایی است که منجر به مرگ کسی نشده بودند. وزارت امور خارجه ایران اعلام کرده است که 80٪ این اعدام ها مربوط به جرائم قاچاق مواد مخدر بوده است. حداقل یک نفر به جرم ارتداد (تغییر دین) و 13 نفر به جرم محاربه ( جنگ با خدا ) اعدام شدند.
بالا رفتن فشارهای بین المللی
جامعه جهانی در واکنش به اعدام های ایران بسیار کند عمل می کرد. برطبق گفته های امیری مقدم، این روند به رژیم ایران این حس را منتقل می کرد که می توانند به راحتی به اعدام هایشان ادامه دهند.
اعدام شهروند هلندی – زهرا بهرامی – باعث شد که فشارهای بین المللی افزایش یابد. بهرامی را در رابطه با قاچاق مواد مخدر اعدام کردند و این قضیه باعث شد که در ماه ژانویه روابط دیپلماتیک هلند با ایران رو به سردی گزارد. کمیسریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، نوی پیلای، و مقام ارشد سیاست خارجه اتحادیه اروپا،کاترین اشتن، مهلتی را برای ایران تعیین کردند تا در دادگاهی عادل و شفاف در مورد حکم اعدام بهرامی تجدید نظر کند.
فرد مسئول سازمان ملل در رابطه با اعدام های با شتاب و مستبدانه، کریستف هینز و فرد مسئول در ارتباط با وکلا و قاضی های غیر مستقل، گابرییلا نول، از ایران خواسته اند تا هر چه سریع تر گزارش شفافی از مجازات های اعدام با اشاره به شرایط دشوار و عدم رعایت قوانین در فرآیند وثیقه گذاری ارائه دهد.
سخنگوی دولت آمریکا، فیلیپ کرولی، از ایران خواسته تا هر چه سریعتر این اعدام ها را متوقف نماید و اعلام کرده است که اعدام بهرامی یکی از دوازده اعدامی است که در هفته های اخیر انجام شده و این خود سئوالات زیادی را در مورد انگیزه های دولت ایران از این اعمال و یا این که آیا حقوق این زندانیان بر طبق پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی رعایت شده است یا نه، مطرح می کند .
تا سال 2005 بر خلاف پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، آمریکا نوجوانان متجاوز را اعدام می کرد.
